சாமி இல்லையினு சொன்னவங்க யாரும் கோயில இடிக்கல,
சாமி இருக்குனு சொல்லறவன்தான் இடிச்சுட்டு இருக்கான், ஏதாவது கலவரம் நடந்தா மக்கள்
பழையதை மறந்துவிடுவார்கள். அதனால் ஊருக்குள் ஒருகலவரம் உண்டு பண்ணுவோம், நம்ம செஞ்ச
தப்பெல்லாம் மக்கள் மறந்துறுவாங்க. அனுதாபத்தை சொல்லி ஓட்ட வாங்கிடலாம். இது அமைதிப்படை
படத்தில் வரும் வசனம் மட்டுமல்ல., இந்திய நாட்டில் காலம் காலமாக கடவுள் பெயரால் ஏராளமான
போர்களும் அழிப்புகளும், மக்கள் அவதிப்படுவதும், உயிரிழப்பதும் சர்வசாதாரணமாக நடந்து
வந்துள்ளது.
வலதுசாரி சக்திகள் தங்களது அரசியலை முன்னெடுக்க
இந்த உத்தியை பயன்படுத்திக் கொண்டு இருக்கிறர்கள். இதன் தொடர்ச்சிதான் 1925ல் ஆர்எஸ்எஸ்
என்ற இயக்கம் தோன்றியதன் பின்னணியில் தங்களது செயல் திட்டத்தின் தொடக்கமாக மதத்தை சொல்லி,
பதட்டத்தை உருவாக்கி படிப்படியாக தங்களது நிலையை தக்க வைத்துக் கொண்ட பிஜேபி, தற்போது
தனிப்பெரும்பான்மையை, ஆர்எஸ்எஸ், கார்ப்ரேட் கூட்டணியின் கலந்து செய்த கலவையாக ஆட்சிப்பொறுப்பிற்கு
மோடி தலைமையில் ஆட்சிக்கு வந்துள்ளனர்.
இன்றைய நிலையில் பொதுசிவில் சட்டம், அரசியல் சட்டப்பிரிவு
370, ராமர் கோவில் கட்டுவது என்ற முழக்கங்களை பிஜேபி எழுப்புவது என்பது மதரீதியான பதட்டத்தை
சிறுபான்மையினர் மத்தியில் உருவாக்கி அதற்கு எதிராக பெரும்பான்மை சமூகத்தை திரட்டிட
வகுப்புவாதம் என்ற கருத்தியலை பயன்படுத்தி ஆட்சி அதிகாரத்தை அடைய முயற்சிக்கிறது. இதற்காகவே
பல தருணங்களில் அது ஏராளமான கலவரங்களுக்கு திட்டமிட்டு நடத்தியது. இதில் இறந்து போனவர்கள்
சாதாரண உழைப்பாளி மக்களே. தனக்கு நெருக்கடி வரும் தருணங்களில் எல்லாம் அடையாளம் சார்ந்த
பிரச்சனைகளை முன்னெடுக்கிறது.
ஆர்எஸ்எஸ் துவங்கிய காலத்தில் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த
சுதந்திரப்போராட்டத்தையே மதக் கண்ணோட்டத்தில் தான் அணுகியது. மத அடிப்படையில் சுதந்திர
தேசம் அமைக்கப்பட வேண்டும் என்று வாதிட்டது ஆர்எஸ்எஸ் அமைப்பு. அதன் அன்றைய தலைவர்
வி.டி.சாவர்கர், “இராணுவத்தை
இந்துமயமாக்குங்கள், இந்து தேசத்தை இராணுவ மயமாக்குங்கள்“ என்றார். இதன் மறுவடிவம் தான்
மோடி இன்று நடைமுறைப்படுத்தும் அரசுஎந்திரம் அனைத்தையும் காவி மயமாக்குவோம்.
அதற்காகவே கற்பனைக்கெட்டாத நம்பிக்கை சார்ந்த
பிரச்சனைகளை நிரந்தரமாக வைத்துக் கொண்டு அவ்வப்போது எழுப்பி வருகிறது. வி.டி,சாவர்கர்,
கோல்வாக்கர், ஹெட்கேவர் போன்றவர்கள் தொடர்ந்து இந்து தேசம் உருவாக வேண்டும் என்றனர்.
இந்த பின்னணியில் இராமர்கோவில் கட்டுவது மட்டுமல்ல, இடிக்கப்பட்ட பாபர் மசூதி இவற்றின்
பின்னணி என்ன-? உண்மையான வரலாறு என்ன?
500 ஆண்டுகளுக்கும் மேலான பழமை வாய்ந்த பாபர்
மசூதி ஆர்எஸ்எஸ், பிஜேபியினரால் கரசேவையினர் என்ற பெயரில் திரட்டி இடித்தார்கள். இதில்
குற்றவாளி யார்? இடித்தவர்கள் யார்? நடந்தது என்ன? தண்டனை என்ன-? இதனை தொடர்ந்த கலவரத்தில்
இறந்தவர்கள் குடும்பங்கள் எங்கே உள்ளது? இப்படி கேள்விகள் ஏராளம்.,
1949 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 23ம் தேதி நள்ளிரவு பாபர்
மசூதிக்குள் அபிராம் தாசு எனும் சந்நியாசியின் தலைமையில் ஒரு சிறு கும்பல், பாபர் மசூதியின்
தொழுகை அழைப்பாளர் முகமது இஸ்மாயில் தடுத்ததையும் மீறி அவரை தாக்கிவிட்டு இராமர் சிலையை
வைத்துவிட்டு அடுத்தநாள் காலை பத்திரிக்கைகளில் இராமன் அவதரித்துவிட்டார் பாபர் மசூதிக்குள்
என்று பிரச்சனைக்கு அச்சாரம் போட்டார்கள். அயோத்தி காவல் நிலையத்தில் அபிராம் தாசு,
ராம் சகல் தாசு, சுதர்சன் தாசு மற்றும் அடையாளம் தெரியாத 60 பேர் மீது இந்திய தண்டனைச்
சட்டப் பிரிவு 147(கலகம் விளைவித்தல்), பிரிவு 448(அத்துமீறி நுழைதல்), பிரிவு 295
(வழிபாட்டுத் தலத்தை அசுத்தமாக்குவது) எப்ஐஆர் பதியப்படுகிறது. வழக்கை பதிந்த ராம்
தியோ துபே எனும் காவல் அதிகாரி மசூதியிலும், வெளியிலும் விசாரணை நடத்தி, அத்துமீறல்
நடந்ததையும், தாக்குதல் நடத்தியதையும் அங்கிருந்த காவலர், நேரில் கண்ட பொதுமக்கள் சாட்சியங்களை
பதிவு செய்துள்ளார்.
இந்த நிகழ்வுக்கு பின்பு, ஆர்எஸ்எஸ்ம் அதன் பட்டாளங்களும்
இரண்டு பொய்களை மிக சாதுர்த்தியமாக சொல்லி வந்தது. ஒன்று பாபர்மசூதி நீண்ட நாட்களாக
தொழுகை நடத்தப்படவில்லை. இரண்டாவது இராமர் தனது பிறப்பிடத்தில் சுயம்புவாக தோன்றிவிட்டார்
என 1992 டிசம்பர் 6 பாபர்மசூதி இடிக்கப்படும் வரை இந்த கட்டுக்கதையை வலுவாக பிரச்சாரம்
செய்தார்கள்.
உண்மையில் 1947ல் பைசாபாத் மாவட்ட நீதிபதி நாயர்,
அன்றைய உபியின் இந்து மகாசபை தலைவர் திக் விஜய்நாத், பல்ராம்பூர் அரசர் மூவரும் ஒரு
யாகத்தின் போது கூடிய நேரத்தில் சாவர்க்கரின் திட்டம் என திக் விஜய்நாத், இந்தியாவில்
அன்னியர்களால் ஆக்கிரமிப்பு செய்யப்பட்ட கோவில்களை மீட்டெடுப்பது. இதற்கு மாவட்ட நீதிபதி
நாயர் உதவுவதாக வாக்கு கொடுத்துள்ளார். 1949 காந்தி கொலைவழக்கில் சாவர்கர் விடுதலை
செய்யப்பட்ட பின்பு இந்து மகாசபையினருடன் சேர்ந்து தீட்டிய திட்டத்தின் அடிப்படையில்
பரமஹம்சு இராமாயண மகாசபைக்கு தலைவராக தேர்வு செய்து அவரோடு கோபால் சிங் விஷ்ராத், நீதிபதி
நாயர், அயோத்திநகர நீதிபதி குருதத்சிங் மறைமுகமாக பங்கெடுத்தனர்.
இவர்களின் உதவியோடு இந்துமகாசபையும், இராமாயண
மகாசபையும் அயோத்தியில் பல நிகழ்ச்சிகளை திருவிழாக்கள், பூஜைகள் என விளம்பரப்படுத்தி
தொடர்ச்சியாக நடத்தினார்கள். இந்த சாமியார்கள் சீதை பெண் என்பதால் வணங்காமல் ஆணாதிக்கத்தோடு
இராமனை மட்டும் வழிபடுபவர்கள். ஆனால் இராமன் திருமணநாள் என்று சொல்லி ஒரு கொண்டாட்டத்தை
1949ல் வலிய நடத்தினார்கள். மசூதி அருகில் இருந்த இஸ்லாமியர்களிடம் வீண் சண்டைசெய்து
வம்புழுத்தனர், இஸ்லாமியர்களின் மயானங்கள் சேதப்படுத்தப்பட்டது. தரப்பட்ட புகார்கள்
அனைத்தும் மாவட்ட, நகர நீதிபதிகளால் புறந்தள்ளப்பட்டது. சிலைகளை அப்புறப்படுத்தாமல்
தள்ளிப்போட்டார் நீதிபதி. பின்னால் வந்த ஆட்சியாளர்களாலும் இது வாக்கு வங்கி அரசியலுக்கு
அற்புதமாக பயன்படுத்தப்பட்டது.
இந்த விதைதான் வளர்ந்து 1992ல் பாபர்மசூதி இடிப்பில்
முடிந்தது. இடையில் தூண் பூஜை, கரசேவை, ரதயாத்திரை, செங்கல் பூஜை, மசூதி இடிப்பு என்பதில்
முடிந்தது. மதசார்பின்மையை வலுவாக பேசும் காங்கிரஸ்தான் 1949லும் சரி, 1992லும் சரி
ஆட்சியில் இருந்தது. அப்போது நீதிமன்றங்களில் மதசார்பின்மையை பாதுகாப்போம், வழிப்பாட்டு
தளங்களை சேதப்படுத்த மாட்டோம் என்று சொன்ன பிஜேபியும், இந்துமகாசபையும் தான் சிலையை
வைத்ததும், அதனை சொல்லியே மசூதியையும்இடித்தார்கள். இராமர்பிறந்தாரா? பாபர் கெட்டவரா?
என்ற விவாத்திற்கு வலு சேர்க்க ஏராளமான ஆவணங்கள் அரசு காப்பகங்களிலேயே உள்ளது. படித்து
பார்த்தால் இராமர் எந்த அயோத்தியில் பிறந்தார் என்பதை கண்டறியவே பல லட்சம் ஆண்டுகளாகிவிடும்.
மசூதி இடிக்கப்பட்டபோது குற்றவாளிக்கூண்டில் நிறுத்தப்பட்ட
அத்வானியும், உமாபாரதியும் மீது வழக்கு பதியவே பல ஆண்டுகள் ஆனாது. தற்போது பல ஆண்டுகள்
ஆகியும் விசாரிக்க அமைக்கப்பட்ட லிபரன் கமிஷன் ஆணையத்தின் அறிக்கை 900 பக்கங்களை கொண்டது.
இதில் வாஜ்பாய், எல்.கே.அத்வானி, அசோக்சிங்கால், சுதர்சன், குஷபாவ் தாக்கரே, முரளிமனோகர்ஜோசி,
பிரமோத் மகாஜன், விஐயராஜேசிந்தியா உட்பட 11 அதிகாரிகள் மற்றும் அமைப்பினர் தொடர்பு
இருப்பதாக சுட்டி காட்டப்பட்டது, சிபிஐ விசாரணை என்ன ஆனது தெரியாது என சொல்லிவிடலாம்.
1992 ஜூலையில் மசூதி இடிப்புக்கு முன்பு நாடாளுமன்றத்தில் அத்வானி சொன்னது குறிப்பிடத்தக்கது.
“1985ல் 2 தொகுதியும், 1991ல் 117ம், பெற்றோம். நாங்கள் அயோத்தி பிரச்சனையை கையில்
எடுத்ததாலேயே எங்களுக்கு இந்த வெற்றி சாத்தியமானது“என்றார். பாபர்மசூதி இடிப்புக்கு
பின் தான் 1998ல் 179ம், 1999ல் 182ம், பெற்று தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி பெயரில் காவிக்கும்பல்
ஆட்சியை பிடித்தது. இன்று அனைத்தையும் மாற்ற நினைக்கிறது.
1992 டிசம்பர் 6-13ம் தேதிக்குள்
மசூதி இடிப்பின் பின்னணியில் நடந்தகலவரத்தில் பலியானவர்கள் 1200பேர். இதனை தொடர்ந்து
மும்பையில் 1993 ஜனவரியில் நடந்தகலவரத்தில் 557 பேர் இறந்தனர். தினமும் 125 கோடிரூபாய்
இழப்பு ஏற்பட்டது. 1993 மார்சில் மும்பை குண்டுவெடிப்புகளில் 257 பேர் இறந்தனர். இதனையொட்டி
அமைக்கப்பட்ட கிருஷ்ணா கமிஷன் அறிக்கை பிஜேபி, சிவசேனை தலைவர்களை குற்றவாளியாக்கியது.
இந்தியா ஒர் இறையாண்மையுள்ள நாடு, நாட்டில் அனைவருக்கும்
வழிபடும்உரிமை சமமாக பாவிக்கப்பட வேண்டும். பிரிவு 14-21வரையிலும், 25வது பிரிவும்
சமஉரிமை பேசுகிறது. ஆனால் அதை மறுத்து இன்று இராமர்கோவில் கட்டுகிறோம் என்று மசூதியை
இடித்த கூட்டம், இன்று ராமர்பெயரை சொல்லி சேதுகால்வாய்திட்டத்தையும் தடுத்துநிறுத்தியுள்ளது.
மக்கள் ஒற்றுமையை அழித்து, பிரிவின் விளிம்பில் தங்களது அதிகாரத்தை நிலைநிறுத்த துடிக்கிறார்கள்.
அதை தடுத்து நிறுத்துவது இன்றைய தலையாய கடமை.
நன்றி
இளைஞர் முழக்கம்
மாத இதழ்
No comments:
Post a Comment